Feesten en tradities in november

De vele vieringen op het eiland zijn een welgekomen gelegenheid om nader kennis te maken met de gebruiken en de leefgewoonten van de plaatselijke bevolking.


Feesten en tradities november

De vele volksfeesten op het eiland zijn voor toeristen en buitenlandse residenten een welgekomen gelegenheid om nader kennis te maken met de gebruiken en de gewoonten van de plaatselijke bewoners.

Santa Catalina
25 november in La Guancha
De wijk Santa Catalina vormt de kern van deze landelijke gemeente in het uiterste Noorden van Tenerife. Hier ontstonden de eerste nederzettingen en spoedig volgde de kapel gewijd aan Santa Catalina. Er worden optochten en traditionele volksfeesten georganiseerd en aan de vele kraampjes kan u naar hartelust proeven van de "ñame", een groente die overvloedig verwerkt wordt in de stevige Canarische groentensoep.

Santa Catalina en Santa Cecilia
25 november in Tacoronte
Beide heiligen worden in Tacoronte vereerd gedurende de twee laatste weken van november. Maar op 25 november kent het feest zijn hoogtepunt, met een processie die een tocht maakt doorheen de straten van het dorpscentrum. De stoet eindigt met een groot vuurwerk en feestelijke marsmuziek door het plaatselijk muziekkorps "Santa Cecilia". Cecilia is de patroonheilige van de muziek en op alle straathoeken brengen koren en volkszangers een ode aan hun grote beschermeling.

Fiesta del cacharo y de la castaña
30 november in Puerto de la Cruz
Eigenlijk zou dit feest naar San Andrés moeten genoemd worden, maar letterlijk vertaald betekent het "de feesten van oude rommel en de kastanje". De ideale benaming ware het feest van het lawaai, want tijdens de optochten worden decibels geluid ten overvloede geproduceerd. De buurtbewoners en de vele aanwezige bezoekers slepen potten, pannen en allerlei blikken onderdelen langs de straten om zich uiteindelijk in het feestgewoel te storten op de centraal gelegen Plaza del Charco.

Het feest van San Andrés
29 november in Arafo, La Victoria, San Andrés, Icod de los Vinos,...
Het feest van San Andrés wordt op meerdere plaatsen gevierd tot diep in de nacht met oorverdovend straatlawaai, gepofte kastanjes en vooral veel wijn. De plaatselijke bodega's openen hun deuren en de nieuw geproduceerde wijn vloeit rijkelijk. Met conservenblikken, houten tonnen en zelfs verroeste autowrakken worden vele decibels lawaai geproduceerd, als verwijzing naar een oude legende, die zegt dat San Andrés zijn roes uitsliep en gewekt moest worden door een ganse bende opgetrommelde kinderen. De rammelende wijntonnen staan symbool voor de wijnvaten, die na de oogst langs de afhellende straten tot aan de kust gerold werden voor een grondige reinigingsbeurt met zout water.
Las tablas de San Andrés.

Vooral in Icod de los Vinos wordt op de vooravond van het feest van San Andrés uitbundig gevierd. Een heel belangrijk onderdeel is de "carrera de las tablas", waarbij een aantal waaghalzen in zelfgemaakte zeepkisten tegen duizelingwekkende snelheid afdalen langs de steile straten van het dorpscentrum. Deze traditie verwijst naar vroegere tijden, toen het hout uit de omliggende bossen vervoerd werd naar ateliers in de dorpskom. Hiervoor werd een soort slede gebruikt, met een speciaal getaste houtlading achteraan als natuurlijk afremmiddel om de diverse hindernissen tijdens de rit te kunnen omzeilen. De laatste jaren worden om competitieve redenen vele "wedstrijdtablas" gemaakt uit metaal of plastiek en verwijdert het gebeuren zich steeds meer van de originele traditie.