Nederlandse psychologe stelt expatdromen bij

Jolanda Troop verblijft reeds enkele tijd in Spanje, waar ze andere landverhuizers helpt om hun grote droom aan te passen aan de concrete realiteit.

Tijdens haar vorige activiteiten in Groot-Brittanië probeerde Jolanda om mensen uit de internationale zakenwereld optimaal te laten samenwerken via internet. Na tien jaar verkaste ze naar Spanje om haar eigen droom te verwezenlijken en wandeltochten te organiseren in de prachtige omgeving van Orgiva.
Bij het rondtrekken in de stilte van de ongerepte natuur viel het Jolanda op dat vele buitenlanders langdurig kampen met een hardnekkig probleem: wat te doen om je ongedwongen en harmonisch aan te passen aan je nieuwe leefomgeving. Tijdens haar verblijf in Engeland had ook zij ondervonden dat het proces om een nieuw geluk op te bouwen in een ander land moeilijk verloopt en dat dit gegeven door vele mensen zwaar onderschat wordt.

De meeste uitwijkelingen vertrekken met grootse plannen. Het zijn vaak jonge mensen, soms met kleine kinderen en meestal met een beperkt budget. Ze willen een leuk restaurantje beginnen, een schilderscursus aanbieden of wandeltochten organiseren, maar eenmaal de wittebroodsweken achter de rug, worden ze brutaal met de neus op de keiharde feiten gedrukt. Eerst heb je een dak boven je hoofd nodig en dat gaat dikwijls gepaard met heelwat kommer en kwel. Mensen die je bewust belazeren terwijl je de taal amper begrijpt, wordt het kopen of huren, welke is de beste lokatie en tientallen dergelijke vragen meer. Soms blijkt ook dat het idee van de gekozen bestaansbasis onvoldoende aan de werkelijkheid werd getoest en drastisch moet aangepast worden om decent overleven toe te laten.

Jolanda helpt nu gezinnen die door de spanningen uit elkaar dreigen te vallen, maar ook gepensioneerden die zich nutteloos en eenzaam voelen onder de Spaanse zon. In de practijk betekent dit vaak de al te hoog gespannen verwachtingen wat naar beneden bijstellen. Keihard gaan werken voor een baas bijv. en alleszins voorlopig de passie voor mozaïek beperken tot een aangename hobby. Je ongelukkig kind naar een taalcursus sturen, zodat het aansluiting vindt met zijn leeftijdgenootjes. Misschien vrijwilligerswerk uitvoeren als een zinvolle tijdsbesteding. Mensen die emigreren zijn vaak op zoek naar een nieuwe toekomst en dan is het zaak om iets te vinden waarin je ook echt gelukkig kan worden.

Het hele verhaal van Jolanda kan je lezen op www.wereldexpat.nl